Viene qui presentato uno schema riassuntivo delle congiunzioni di uso più frequente nella sintassi latina, accompagnate dal modo del verbo da cui devono essere seguite, dal loro significato e dalle possibili differenti accezioni.
| Congiunzione | Modo del verbo | Significato della proposizione | Esempio |
| Ut | Indicativo | Temporale | Ut venit ( non appena ), interfectus est |
| Comparativo | Ut nascimur, sic morimur | ||
| Dichiarativo | Mihi iustum videtur, ut magister ( in quanto ), discipulos reprehendere | ||
| Esemplificativo | Multa secum ferebat, ut ( come ad esempio ) arma, scuta et galea | ||
| Limitativo | Pergratus fuit, ut res erat ( date le circostanze ) | ||
| Ut | Congiuntivo | Finale | Romam venit, ut urbem obsideret |
| Consecutivo | Tam peritus erat, ut hostes profligaverit | ||
| Concessivo | Ut mortuus sit ( benchè ), tamen memoria eius imperitura | ||
| Completivo | Fit ut necetur orator in comitio | ||
| Cum | Indicativo | Temporale | Cum Alesiam pervenit, Caesar hostes vicit |
| Iterativo | Cum in urbem venerant, nostri milites laudabantur | ||
| Inverso | Iter faciebant, cum nox evenit | ||
| Coordinativo | Aeterna desiderat homo, cum mors eum opprimit | ||
| Dichiarativo | Gaudeo cum venisti | ||
| Cum | Congiuntivo | Narrativo | Cum iter faceret, latrones necavit |
| Causale | Cum oratorem necavisset, ex urbem fugit | ||
| Concessivo | Cum strenuus esset, proelio tamen interfectus | ||
| Avversativo | Homini ratio est, cum omnia alia animalia non habeant | ||
| Quod | Indicativo | Dichiarativo | Huc accedebat quod in curia necatus est Antonius |
| Causale - dichiarativo | Gaudeo quod venisti | ||
| Causale | Quod celerior fuit, eum gladio necavit | ||
| Quod | Congiuntivo | Causale | In crucem actus est, quod in Romam coniuravisset |
| Dum | Indicativo | Mentre ( presente indicativo ) | Dum in crucem latro agitur, Romae consules amicos eius profligant |
| Finchè ( tutti i tempi ) | Dum Romae fuit | ||
| Finchè non ( presente storico, perfetto o futuro anteriore ) | Iussit eam verberari, dum animam efflavit | ||
| Dum | Congiuntivo | Condizionale | Dum ( pur di ) regnum pararet, nihil pensi habebat |
| Finchè ( con sfumatura dubitativa ) | Dum aliquis veniret, locum relinquere noluit | ||
| Quin | Congiuntivo | Verbi di dubbio | Non dubito quin facturus sis bellum |
| Locuzioni | Facere non possum quin veritatem dicam | ||
| Verba impediendi e recusandi ( negativi ) | Non recuso quin verum dicam | ||
| Con valore di qui non o ut non | Quis est quin cernat Caesarem Galliam profligavisse? |